Als je een familieopstelling doet, dan hoeven daar niet perse jouw familieleden bij te zijn. Er wordt immers gewerkt met representanten uit de groep die iets of iemand uit jouw systeem vertegenwoordigen, bijvoorbeeld: vader, moeder, broers, zussen, jijzelf of thema’s die spelen. 

Deze representanten geef jij zelf vanuit jouw gevoel een plek in de ruimte. De representanten letten, terwijl ze opgesteld worden, op veranderingen in hun lichamelijke gewaarwordingen en gevoelens. De opstelling komt als het ware tot ‘leven’ doordat de representanten informatie geven over hun gevoelens en over de eventuele neiging om te bewegen tot een punt waar het voor hen goed voelt. Hierdoor wordt de onderliggende dynamiek in het systeem zichtbaar. Wanneer een juiste plek voor alle leden uit het systeem is gevonden, kan de inbrenger van de vraag zelf in de opstelling gaan staan en zijn/haar eigen plek binnen het systeem innemen en gaan ervaren.

Oude verstrikkingen en patronen worden op deze manier losgelaten en nieuwe gezonde beelden worden geïntegreerd. En dit proces is altijd zeer helend. Vaak komen inzichten tijdens of vlak na een opstelling, maar ook kunnen deze (veel) later komen en is er meer integratietijd nodig. Maar een ding is zeker, er vindt altijd heling plaats. Niet alleen voor de inbrenger zelf, maar voor alle betrokkenen uit het systeem. Hoe vaak heb ik niet gehoord dat een klant zei dat zij ineens een andere verhouding met haar zus had. Dat er ‘iets’ veranderd was. Prachtig gewoon dit werk!